Nieuwe releases

2008 heeft al weer een paar mooie albums opgeleverd. Hier een overzichtje van enkele nieuwe releases en mijn mening.

The Dø – A Mouthful
Een Frans/Fins duo dat met A Mouthful een even opwindend als divers debuut heeft gemaakt. Ze opereren op het gebied van indiepop, met invloeden uit zowel folk als hiphop. The bridge is broken en On my shoulders zijn heerlijke liedjes, al is niet elk nummer op A Mouthful raak. Ik zeg: een 7,5

Elbow - The Seldom Seen Kid
De in indieland geliefde band Elbow is terug met hun vierde album. Na het artistiek succesvolle Casts of Thousands viel Leaders of the Free World misschien wat tegen, maar deze opvolger is fantastisch. Er is een keurige balans gemaakt tussen opwindende rock (Grounds for Divorce) en mooie, mystieke rustige songs (Friend of Ours). Een 8,0

Hot Chip - Made In The Dark
Na de eerste twee nummers, Out At The Pictures en Shake A Fist zou ik Made In The Dark willen uitroepen als album van het jaar, maar jammer genoeg kakt het na een nummer of 7 een beetje in. Hot Chip is goed in zweterige electropop die menig dansvloer doet kolken, maar als het tempo zakt overtuigen ze toch heel wat minder. Een 6,5

I Am Kloot - Play Moolah Rouge
I Am Kloot opereert al jaren een beetje in de marge van de succesvolle Britse muziekindustrie. Vooral Natural History en I Am Kloot waren prima pop/rock platen met enkele pareltjes, maar het wachten was op het definitieve I Am Kloot album. Helaas is dat met Play Moolah Rouge weer niet het geval. De plaat is degelijk, met af en toe pakkende deuntjes en mooie ballades, maar het wil niet spetteren. Een 6,5

Le Le - Flage
Le Le is het collectief rond Pepijn Lanen, beter bekend als P. Fabergé van de Jeugd van Tegenwoordig. Samen met twee soulmates maakt hij nu electrohiphop met een fascinatie voor Frans en Duits. Je moet zijn werk natuurlijk nooit te serieus nemen en als je dat in je hoofd houdt, is het best leuke muziek. Hoogtepunten zijn Show Monaco, Jean Pierre Le Douche en het reeds bekende Hard. Een 7,0

Nick Cave & The Bad Seeds - Dig Lazarus Dig!!!
Nick Cave is een van mijn grote helden. Vooral The Boatman's Call is een prachtige, melancholieke plaat. Cave is beloond met een flinke portie zwartkijkerij en een zware stem, wat hele mooie liedjes kan opleveren. Zijn laatste vehikel na het rockuitstapje met Grinderman, Dig Lazarus Dig!!! staat jammer genoeg niet vol met mooie liedjes, maar met de andere, meer rock & roll georienteerde kant van Cave. Dat spreekt mij, en ik denk toch de meeste liefhebbers, wat minder aan, want het wil ook nergens echt opwinden. Een typisch gevalletje van jammer. Een 6,0

Ook in 2008:
Kaizers Orchestra - Maskineri 5,5
Sam Amidon - All Is Well 6,5 (voorlopig)
Supergrass - Diamond Hoo Ha Man 6,0
Vampire Weekend - Vampire Weekend 8,5
Voicst - A Tale Of Two Devils 7,0